ദാരിദ്ര്യമന്തെന്നും ഇല്ലയ്മയെന്തെന്നും അറിയാന് സാധിക്കതെ വളര്ത്തപ്പെടുന്ന ഒരു സമൂഹമാണ് ഇന്നത്തെ
തലമുറ.ശരിയല്ലേ?ഒന്നിന്റ്റെയും അഭാവം അവര്ക്കു സഹിക്കാന് പാടില്ലാതായിരിക്കുന്നു.അതല്ലെ ഇത്ര അസഹിഷ്ണത,ഇത്ര കോപം? ഇല്ലാ,സഹിക്കാനും, ക്ഷമിക്കാനും, സ്നേഹിക്കാനും,പൊറുക്കാനുമൊന്നും നമ്മള് മുതിര്ന്നവര് അവരെ ശീലിപ്പിക്കുന്നുമില്ലാ..പകരം മത്സരിക്കാനും,മുതലെടുക്കാനും, എന്തിലും വിജയം നേടാനും,മറ്റുള്ളവരെ പിന്തള്ളൂവാനും മാത്രം അവര് ശീലിക്കുന്നു. ഇല്ലായ്മയെന്തെന്നു അവര്ക്കറിയില്ലാ, നാമവരെ അറിയിക്കുന്നുമില്ലാ..നമ്മുടെ മുന് തലമുറക്കാര് 8ഉം 10ഉം മക്കളെയൊക്കെ എങ്ങനെ വളര്ത്തി വലുതാക്കി എന്നത് ഒരു ഉത്തരമില്ലാഅത്ഭുതമായി ഇന്നും എന്നില് അവശേഷിക്കുന്നു.ഇന്നത്തെപ്പോലെ വാരിക്കൊടുക്കലോ അടിച്ചുതീറ്റിക്കലോ ഒന്നുമില്ലായിരുന്നിരിക്കാം..ഇന്നെങ്ങനെ ഇത്രയെണ്ണത്തിന്റെ വയറു നിറയ്ക്കുമെന്നവര് ആശങ്കപ്പെടുമ്പോള് കുത്തിതീറ്റിക്കാന് എവിടെനേരം? മൂത്ത കുട്ടികള് ഇളയവരുടെ പരിചരണം ഏറ്റെടുത്തിരുന്നു.അങ്ങനെ ഉത്തരവാദിത്ത്വബോധം,സാഹോദര്യം,പങ്കുവയ്ക്കല് ഒക്കെ ചെറുപ്പത്തിലേ അവര്ക്കു ലഭിച്ചിരുന്നു.ഇന്ന് വരുംതലമുറക്ക് ഇല്ലാതെ പോകുന്നതും അതുതന്നെ.സാഹോദര്യവും,സഹാനുഭൂതിയും,മനുഷ്യത്വവും ഒക്കെ നഷ്ട്ടപ്പെട്ട് കാവല്ക്കാരാകാന് വിളിക്കപ്പെട്ടവര് ഘാതകരായി മാറുന്നു..
ഇന്ന് ഒരു വീട്ടിലും വിശക്കുന്നു എന്ന നിലവിളി കേള്ക്കാനില്ലാ,പകരം കുട്ടികളെ അടിച്ചു തീറ്റിക്കുന്ന അമ്മമാരുടെ നിലവിളിയാണ് കേള്ക്കുക.ഒന്നും കഴിക്കുന്നില്ലെന്ന പരാതി മാത്രം.
വല്ലപ്പോഴും കുഞ്ഞുങ്ങളെയും കൂട്ടി ഒരു അനാഥമന്ദിരത്തിന്റെ പടവുകള് ചവിട്ടിക്കയറുക.ഒത്തിരി അപൂര്ണ്ണതകളുള്ളവര്,ഇല്ലായ്മയുള്ളവര്,സ്വാന്തനിപ്പിക്കാന് ആരുമില്ലാത്തവര്..(വര്ണ്ണീക്കാന് ഏറേയുണ്ട്)
ഒക്കെ നമുക്കു ചുറ്റുമുണ്ടെന്നു അവര് അറിയട്ടെ.ആഘൊഷങ്ങള് ,പിറന്നാളുകള് ഒക്കെ ആര്ഭാടത്തിന്റെയും
ധൂര്ത്തിന്റെയും വേദികളാക്കി മാറ്റാതെ ജീവിതത്തിന്റെ വിളുമ്പില് മാറ്റിനിര്ത്തപ്പെട്ട കുറെപ്പേരെയെങ്കിലും
ഓര്ക്കാന് അവരെ പടീപ്പിക്കുക..വാങ്ങാന് മാത്രം അവരെ ശീലിപ്പിക്കാതെ കൊടുക്കുവാന് കൂടി അവര് ശീലിക്കട്ടേ. നാളെ നിങ്ങളുടേ ബലഹീനതകളില് സഹാനുഭൂതിയുള്ളവരായി അവര് നിങ്ങളോടോത്തുണ്ടാകും.
ഞങ്ങള് ജീവകാരുണ്യപ്രവര്ത്തനങ്ങള്ക്ക് കൊടുക്കുന്നുണ്ടെന്നു നാം പറഞ്ഞേക്കാം.പോരാ,നാം കൊടുക്കുന്നത് നമ്മുടെ മിച്ചങ്ങളില് നിന്നല്ലെ..നമ്മുടെ ഇല്ലായ്മകളില് നിന്നും കൊടുക്കുക എന്നു പറഞ്ഞാല് നമുക്കു മനസ്സിലാകുമോ?...
20 June, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ഇത്തരം വേണ്ടാത്ത ചോദ്യങ്ങള് ചോദിക്കാതെ :))
ReplyDeleteബൂലോകത്തേക്ക് സ്വാഗതം :)
അതെ..
ReplyDeleteസ്വാഗതം ............
ഈ ബൂലോകത്തേക്ക്... കൈപിടിച്ചാനയിക്കുന്നു....
ഞങ്ങള് ജീവകാരുണ്യപ്രവര്ത്തനങ്ങള്ക്ക് കൊടുക്കുന്നുണ്ടെന്നു നാം പറഞ്ഞേക്കാം.പോരാ,നാം കൊടുക്കുന്നത് നമ്മുടെ മിച്ചങ്ങളില് നിന്നല്ലെ..നമ്മുടെ ഇല്ലായ്മകളില് നിന്നും കൊടുക്കു എന്നു പറഞ്ഞാല് നമുക്കു മനസ്സിലാകുമോ?...
മനസ്സിലാകും തീര്ച്ചയായും....
ഒരു പാടുള്ളവന് കുറച്ചു കൊടുക്കുന്നതിലും
മൂല്യം പട്ടിണിക്കാരന്റെ ചില്ലറക്കുണ്ട്!
ഇന്നത്തെ നന്മയില്ലാത്ത നാട്ടുനടപ്പുകളോടുള്ള
ഈര്ഷ്യ, നന്മ നിറഞ്ഞൊരു മനസ്സ് എല്ലാം വ്യക്തമാക്കുന്ന കുറിപ്പ്.
നന്നായിരിക്കുന്നു, തുര്ന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാലൊ ല്ലെ..?
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteഅടുത്തവന്റെ ദു:ഖം കാണാതെ..
ReplyDeleteഅദ്രുശ്യനായ ഈശ്വരനെ..
ധ്യാനിക്കുന്നവന്
മനുഷ്യനല്ല
it's very nice to read thank you
ReplyDeletegood writings...
ReplyDeletebut need to change the layout of blog...
all the best.. and need your email address..
me shibi
shibi@meshibi.com
Sneham , Snehikapedunillallo..!!!!
ReplyDeleteTheruvil alayunnavanum , Malikayil bhogikunnavanum thirayunna snehathinu enthe ithra nigoodatha.,.
Pinneyum sukham thedi..,sneham thedi.. oduvil nammal avante madithattil ethunnu. Snehamayi kurishil raktham chinthiavante munpil .
By
Vinod Cyriac
Bangalore
vinodcz@gmail.com