500രൂപാ ചെലവാക്കൂ,50,000രൂപാ ലാഭിക്കൂ..

500രൂപാ ചെലവാക്കൂ,50,000രൂപാ ലാഭിക്കൂ..ഇന്ത്യയിലെ ഒരു പ്രമുഖ സംസ്ഥാനത്തില്‍ ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട ജില്ലയില്‍ പലയിടത്തായി എഴുതിവച്ചിരിക്കുന്ന ബോര്‍ഡുകളിലെ ഒരു പരസ്യവാചകമാണിത്. താഴേക്കു വായിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് ഇത് എന്തിന്റെ പരസ്യമാണെന്നു ഊഹിക്കാമോ?ആദ്യം കാണുമ്പോള്‍ ഒരു പക്ഷേ ഒരു ഇന്‍ഷുറന്‍സ് കമ്പനിയുടേതോ ഫൈനാന്‍സ് സ്ഥാപനങ്ങളുടേതോ ആണെന്നു കരുതിയേക്കാം. നമുക്ക് തെറ്റിയിരിക്കുന്നു.ഇത് ഒരു പെണ്‍കുഞ്ഞിന്റെ ജീവനു വില പറയുന്ന പരസ്യ വാചകമാണ്. പെണ്‍ ഭ്രൂണഹത്യ ചെയ്യാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന പരസ്യം.

ഇന്ത്യയില്‍ നമ്മുടെ കേരളമുള്‍പ്പെടെ മിക്ക സംസ്ഥാനങ്ങളും ഇക്കാര്യത്തില്‍ മുന്നിലാണെന്ന് യൂണിസെഫ് റിപ്പോര്‍ട്ട്.പെണ്‍കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ഈ ഭൂമിക്ക് ഭാരമാവുകയാണോ?പെണ്‍കുട്ടികള്‍ വളര്‍ന്നുവരുമ്പോള്‍ അവരുടെ വിവാഹം,സ്ത്രീധനം,പ്രസവം എന്നിങ്ങനെയുള്ള ഒട്ടേറെ ചെലവുകള്‍ അന്നന്നത്തെ അഷ്ടിക്കു വക തേടൂന്ന ദരിദ്രകുടുമ്പങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം കഷ്ടപ്പാടാണ്.കൂടാതെ അവരുടെ സുരക്ഷിതത്വം, സമൂഹം കാട്ടുന്ന ക്രൂരതകള്‍, ഇതെല്ലാം ഓര്‍ത്താണോ അമ്മമാര്‍ ഈ കൊടുംഹത്യയ്ക്കു തയ്യാറാകുന്നത്?അതോ സ്നേഹമില്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ?തീര്‍ച്ചയായും ഉള്ളില്‍ സ്നേഹമില്ലാത്ത ഒരു സ്ത്രീക്കും ഒരമ്മയാകാന്‍ ആവില്ല.
എരുക്കിന്‍ പാല്‍ കൊടുത്തും,മുഖത്തു തുണിനനച്ചിട്ടു ശ്വാസം മുട്ടിച്ചും,നെന്മണി വായിലിട്ടു കൊടുത്തും,മണ്‍ചട്ടിയില്‍ അടച്ചു വച്ചും, ജീവനോടെ കുഴിച്ചിട്ടുമൊക്കെ പ്രാകൃതമായ രീതിയിലിന്നും ഇന്ത്യയില്‍ പലയിടത്തും പെണ്‍കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ കൊല ചെയ്യപ്പെടുന്നു.
ഇത്തരം രീതികള്‍ സര്‍ക്കാര്‍ നിരോധിച്ചപ്പോള്‍ ആധുനിക വൈദ്യശാസ്ത്രം വളരെ എളുപ്പത്തില്‍ ഇതു ചെയ്യാനുള്ള സംവിധാനങ്ങള്‍ ഒരുക്കുന്നുണ്ട് എന്നറിയിക്കുന്ന പരസ്യമാണ് 500രൂ. ചിലവാക്കി 50,000 ലാഭിക്കൂ എന്നത്.
ഓര്‍ത്തുനോക്കുക...ബോധപൂര്‍വം ചെയ്യുന്ന കൊലപാതകം മാപ്പര്‍ഹിക്കാത്ത പാപം.ജീവന്‍ ഒരാള്‍ക്ക് ഏറ്റം വിലപ്പെട്ടത്.നമ്മെ ഒരാള്‍ കൊല്ലാന്‍ വന്നു കഴിഞ്ഞാല്‍ ഒരു പക്ഷേ നമുക്ക് ഓടി രക്ഷപെടാം, സഹായത്തിനപേക്ഷിക്കാം.പക്ഷേ നിസ്സഹായതയില്‍, ഏറ്റവും സുരക്ഷിതമെന്നു കരുതപ്പെടുന്ന അമ്മയുറ്റെ ഗര്‍ഭപാത്രത്തില്‍ വച്ചു തന്നെ ഒരു ജീവന്‍ അമ്മ അറിഞ്ഞു കൊണ്ടു തന്നെ അരും കൊല ചെയ്യപ്പെടുമ്പോള്‍ അതു എന്തു വലിയ തിന്മയാണെന്ന് നാം മനസിലാക്കാത്തതെന്തെ? തന്നെ ഇഞ്ചിഞ്ചായി അറുത്തുമുറിച്ചെടുക്കാന്‍ വരുന്ന കൂര്‍ത്ത ഉപകരണങ്ങളീല്‍ നിന്ന് രക്ഷപെടാന്‍ ആ ജീവനും എത്രമാത്രം കുതറി ശ്രമിക്കുണ്ടാകാം? അതുപോലെ തെന്നെ പിറന്നു വീണ കുഞ്ഞുങ്ങളെ ശ്വാസം മുട്ടിച്ച് കൊലപ്പെടുത്തുമ്പോള്‍ അതനുഭവിക്കുന്ന പ്രാണ വേദന? അമ്മയുടെ (അച്ഛന്റേയും) കരുണയും അനുവാദവും ഉണ്ടെങ്കിലേ ഒരു ജീവന്‍ ഇനി ഭൂമിയില്‍ പിറന്നുവീഴുവാന്‍ സാധിക്കയുള്ളുവോ?
നമ്മുടെയൊക്കെ കഠിനമനസ്സു കൊണ്ടോ, ദരിദ്രസ്ത്രീകളുടെ ദയനീയാവസ്ഥ കൊണ്ടോ എന്തു കാരണം കൊണ്ടായാലും ഭൂമിയില്‍ ഇത്രയേറെ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ കൊലചെയ്യപ്പെടുന്നു എന്നറിയുമ്പോള്‍ എനിക്കും കരയാതിരിക്കാനാകുന്നില്ല. ഇതെഴുമ്പോള്‍ എന്റെ മടീയിലും ഒരു കൈക്കുഞ്ഞുണ്ട്. ഏതോ ഒരമ്മയുടെ കാരുണ്യം കൊണ്ട് നശിപ്പിക്കപ്പെടാതെ എവിടെയോ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടവളാണവള്‍.അവളിന്ന് എന്റെ സ്വന്തമാണ്. അവളുടെ കുസൃതിക്കണ്ണുകളിലേക്കും പാല്പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞ മുഖത്തേക്കും നോക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ സങ്കടപ്പെടാറുണ്ട്.‘ദൈവമേ, എത്രയോ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ഈ പ്രകാശം കാണാനാവാതെ അന്ധകാരത്തിലേക്ക് തള്ളപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടാകും?’ .
ഓടി രക്ഷപെടുവാനോ സഹായത്തിനു നിലവിളിക്കനോ പോലുമാകാത്ത ഒരു ജീവനെ കൊലയ്ക്കു കൊടുക്കുന്ന ഓരോ അമ്മയും അതിനു കൂട്ടു നില്‍ക്കുന്ന ആരോഗ്യപരിപാലകരും അറിഞ്ഞാണെങ്കിലും അറിയാതെയാണെങ്കിലും മാപ്പര്‍ഹിക്കാത്ത തെറ്റല്ലേ ചെയ്യുന്നത്?