09 October, 2014

കാഴ്ചയില്ലാതെ....

കണ്ണുള്ളപ്പോള്‍ നമ്മളറിയില്ല കാഴ്ചയുടെ വില,അല്ലെങ്കില്‍ കാഴ്ചയുള്ളപ്പോള്‍ കണ്ണിന്റെ വിലയുമറിയില്ലല്ലോ..ഇന്നലെ കരുണാ ഭവനില്‍ ട്രീസ ചേച്ചിയിടെ കൈയില്‍ നിന്നും ഒരു കുഞ്ഞുവാവയെ മടിയിലെടുത്ത് വെക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ അരവയസുകാരി മാളുക്കുട്ടി ഒന്നുമറിയാതെ ഒന്നും കാണാതെ പല്ലില്ലാത്ത മോണ കാട്ടി മനോഹരമായി ചിരിച്ചു.ഞങ്ങളുടെ ചിരിക്കുന്ന മുഖം കണ്ടിട്ടാവില്ല കുഞ്ഞു സൌമ്യമായി ചിരിച്ചത്..മനോഹരമായ മിഴികള്‍ ഉണ്ടെങ്കിലും അവയില്‍ പ്രകാശമില്ലെന്നും ഭൂമിയിലെ സന്തോഷങ്ങളെ കാണാന്‍ അവള്‍ക്കാവില്ലെന്നുംഅറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ ഞെട്ടി..
ആരും ഈ അരുമക്കുഞ്ഞിനെ ദത്തെടുക്കാന്‍ വരില്ല,ട്രീട്ട്മെന്ടു ചെയ്തു ഒരു പത്ത് ശതമാനമെങ്കിലും കാഴ്ച തിരികെ കൊണ്ട് വരാനായിരുന്നെന്കില്‍ എന്ന് ട്രീസ ചേച്ചി സങ്കടം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ പെട്ടെന്ന്‍ തോമസ്‌ അച്ചാന്‍ ഇടയ്ക്ക് കയറി പ്പറഞ്ഞു.ബിജി എന്ത് പറയുന്നു, നമുക്കിവളെ കൊണ്ടുപോയാലോ.ഞാന്‍ തലകുലുക്കി..നമുക്കി വാവയെ കൊണ്ട് പോകാം അമ്മെ.ഐറി മോള്‍ പിന്നെയും എന്നെ നിര്‍ബന്ധിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു..കാഴ്ചയില്ലാത്ത്തത് മൂലം abuse ചെയ്യപ്പെട്ട കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ഇവിടെയുണ്ടെന്നു ചേച്ചി പറയുമ്പോള്‍ തിരികെ പറയാന്‍ ഒരു വാക്കും നാവില്‍ വരുന്നില്ല.
ഇനിയെന്റെ യാചനകള്‍ മുഴുവന്‍ ഈ മാളുട്ടിയ്ക്ക് വേണ്ടിയാണ്.. ഒരു അത്ഭുതങ്ങളിലും വിശ്വാസം നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയ ആളാണ്‌ ഞാന്‍.ജീവിതം വരുന്ന പടി സ്വീകരിക്കുകയാണ് ഉത്തമമെന്നു ചിന്തിക്കാറുണ്ട്..പക്ഷെ ഞാനിന്ന്‍ മുതല്‍ ഒരു അത്ഭുതത്തിന് വേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയാണ്. വിശ്വസിക്കുകയാണ്.Optic nerve atrophy ആണ് കുഞ്ഞിനു.കാഴ്ച കൊടുക്കുന്ന ഞരമ്പ് ഇല്ലാതെ പോയിരിക്കുകയോ പലവിധ കാരണങ്ങളാല്‍ മുരടിച്ച് പോവുകയോ ചെയ്തിരിക്കുന്നു.സാധാരണ കാഴ്ച ശക്തി തിരികെ വരിക അസാധ്യം.എന്നാലും മെച്ചപ്പെട്ട ചികിത്സയോടോപ്പം കാത്തിരിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു...

ജന്മനാ അന്ധനായോരാള്‍ ക്രിസ്തുവിന്റെ അടുത്ത് വരുമ്പോള്‍ , ഇവന്റെ മാതപിതാക്കള്ടെയോ ഇവന്റെയോ ആരുടെ ശാപം മൂലമാണ് ഇയാള്‍ അന്ധനായതെന്നു ക്രിസ്തുവിനോടു ചിലര്‍ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്.ആരുടെയും ശാപമല്ല,ദൈവമഹത്വം വെളിപ്പെടാനാനുള്ളതു കൊണ്ടാണ് എന്ന് ക്രിസ്തു പറയുന്നത് ആരെയും സങ്കടപ്പെടുത്താതിരിക്കാന്‍ വേണ്ടിയാണ്.ആരെ പ്രതിയാണ് ഈ കുഞ്ഞു അനാഥയാക്കപ്പെട്ടത്?ആര്‍ക്കു വേണ്ടിയാനിവള്‍ ജന്മനാ അന്ധയായിപ്പോയത് എന്ന ചോദ്യം മനസിനെ മഥിക്കുന്നുണ്ട്..കാഴ്ചയുന്ടെന്നു അഹങ്കരിക്കുന്ന നമുക്ക് വേണ്ടി,ചുറ്റിനും എല്ലാറ്റിനെയും കൈപ്പിടിയില്‍ ഒതുക്കാമെന്ന അഹബോധം പേറി ജീവിക്കുന്ന ഓരോരുത്തര്‍ക്കും വേണ്ടി..
കണ്ണ് ശരീരത്തിന്റെ വിളക്കാണ്..ഈ കുഞ്ഞുവെളിച്ചം കെട്ട് പോകാനിടായാകരുത്..നിങ്ങളുടെ ചെറുതുകള്‍ ഇവര്‍ക്ക് വലുതാണ്‌...ആര്‍ക്കെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും കൊടുക്കണമെന്നു ആഗ്രഹിക്കുമ്പോള്‍ കൂട്ടുകാര്‍ ഇവരെയോര്‍ക്കുക..സഹായിക്കുക.
http://divinefoundling.org/donations/how-to-donate/
https://www.facebook.com/karunabhavan.rajakad

No comments:

Post a Comment

നന്ദി പൂര്‍വ്വം സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.